abatumar
abatumarabatumar
(
a·ba·tu·mar
a·ba·tu·mar
)Conjugação:regular.
Particípio:regular.
verbo transitivo
1.
Cobrir com betume.
=
BETUMAR
verbo intransitivo
2.
Ficar muito pesado e compacto (ex.: o pão abatumou).